Δραματοποίηση: Τι είναι και τι προσφέρει στην προσχολική ηλικία.

Μήπως το παιδικό δωμάτιο έχει μετατραπεί σε κάστρο και οι καναπέδες του σαλονιού σε φωλιά; Μήπως το παιδί σας, όταν το ρωτάνε πως το λένε,απαντάει spiderman; "Ο γιος μου έτσι συστήνεται!" Τότε έχετε ένα παιδί που του αρέσει το θεατρικό παιχνίδι! Και αυτό πραγματικά είναι πολύ ευχάριστο! 

Τα παιδιά σε έναν παιδικό σταθμό κάνουν πάρα πολλά πράγματα και μαθαίνουν μέσα από αυτά επίσης. Ποιος δεν έχει συγκινηθεί βλέποντας το καμάρι του να παίζει στην πρώτη του θεατρική παράσταση! Η θεατρική παράσταση που τόσο καμαρώνουμε επιτυγχάνεται με τη δραματοποίηση.
 

Τι είναι η δραματοποίηση;

 

Δραματοποίηση είναι:

 

  • η διασκευή ενός κειμένου σε δραματικό έργο
  • η υπερβολή στην παρουσίαση ενός γεγονότος κατά τρόπο ώστε
    να φαίνεται πιο δραματικό από ό, τι είναι στην πραγματικότητα

     

Στην προσχολική ηλικία το δράμα δεν είναι απαραίτητο να είναι μια μεγάλη θεατρική παράσταση με μεγάλα σκηνικά και σπουδαία κοστούμια. Το μόνο που χρειάζεται είναι να παρέχουν οι δασκάλες τα απαραίτητα εργαλεία και κίνητρα, έτσι ώστε τα παιδιά να λειτουργήσουν αυθόρμητα και φυσικά και να αυτοσχεδιάσουν νοιώθοντας έτσι ικανοποίηση.

Αρχικά, η δασκάλα καλεί στη σκηνή τα παιδιά που έχουν εκφράσει την επιθυμία να υποδυθούν κάποιο ρόλο. Οι χαρακτήρες μπορεί να είναι άνθρωποι ή ζώα. Μία σειρά ερωτήσεων βοηθάει τα παιδιά να φανταστούν τον τόπο που διαδραματίζεται η ιστορία, την πλοκή και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να δράσουν ως ηθοποιοί. 

Επίσης, μπορεί η δασκάλα να κάνει την προετοιμασία που χρειάζεται για να κάνει μία παράσταση κουκλοθέατρου. Όλα τα παιδιά το αγαπούν και διασκεδάζουν. Αλλά πραγματικά  μία παράσταση κουκλοθέατρου μπορεί να τους προσφέρει και πολλά οφέλη.

 

Η αλληλεπίδραση και η συζήτηση γύρω από το θεατρικό έργο:

 

  • βοηθούν στην εξέλιξη των παιδιών τόσο κοινωνικά όσο
    και γλωσσικά.
  • προάγουν τις δεξιότητες γραμματισμού.
  • οδηγούν στη βελτίωση των σχολικών επιδόσεων.
  • κάνουν τα παιδιά να εξωτερικεύουν ευκολότερα σκέψεις,
    συναισθήματα, φόβους, ανησυχίες.
  • βοηθούν τα παιδιά να διακρίνουν την πραγματικότητα
    από τη φαντασία.
  • φέρνουν τα παιδιά σε επαφή με την αφήγηση, τη μίμηση και το διάλογο.

 

Τέλος, όταν όλη αυτή η μαγική διαδικασία ολοκληρωθεί, η δασκάλα μπορεί να δώσει μία ακόμη αφορμή για συζήτηση ρωτώντας τα παιδιά ποιο ήταν το δίδαγμα της ιστορίας ή ζητώντας από αυτά να απεικονίσουν σε μία ζωγραφιά την εμπειρία που μόλις έζησαν, κάνοντας έτσι  αυτή τη δραστηριότητα μέσα στο σχολείο ακόμα πιο ενδιαφέρουσα για τα παιδιά, που σίγουρα θα ανυπομονούν για την επόμενη φορά.

Επίσης, μπορείς να διαβάσεις: